صفحات: << 1 2 ...3 ...4 5 6 7 8 >>
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم:
«يُؤتى بِالرَّجُلِ مِن اُمَّتي يَومَ القِيامَةِ وما لَهُ مِن حَسَنَةٍ تُرجى لَهُ الجَنَّةُ ،
فَيَقولُ الرَّبُّ تَعالى : أدخِلوهُ الجَنَّةَ ، فَإِنَّهُ كانَ يَرحَمُ عِيالَهُ».
«در روز رستاخيز ، مردى از امّت مرا مى آورند ، در حالى كه هيچ كار نيكى كه به سبب آن ،
برايش اميد بهشت برود ، ندارد ؛ امّا خداوند متعال مى فرماید :
«او را به بهشت ببريد ؛ چرا كه به خانواده اش مهر مى ورزيد».»
تاريخ بغداد، ج 2 ص 330 الرقم 819
@khodaye_khabir
#غائب_حاضر
امام زمان (ع)
کیفیت بهره برداری مردم از من در زمان غیبتم همانند بهره برداری آنان از خورشید است،
هنگامی که ابر خورشید را از دیدگان پنهان کند.
کمال الدین، ص ۴۸۵.
@khodaye_khabir
#غائب_حاضر
?????
طاووس بهشت
نیمه ی شعبان رسید از راه دور
شد نگاه کوچه ی ما غرق نور
هست نام کوچه مان صاحب زمان
کوچه ای زیباتر از رنگین کمان
کوچه مان را آب و جارو کرده ایم
با سلام یاس خوشبو کرده ایم
ما به مردم نقل و شربت می دهیم
توی سینی با محبت می دهیم
کاش می شد یک نفر از عابران
بود آقا مهدی صاحب زمان
آن امام مهربان و نازنین
عطر خوشبوی خدا روی زمین
با نگاهش قطره دریا می شود
غنچه با لبخند او وا می شود
آفتاب است آفتاب اما نهان
دست هایش سایبان بی کسان
در عبایش عطر گل های بهشت
کیست او طاووس زیبای بهشت
لحظه هامان لحظه های انتظار
روی لب ها :"کی تو می آیی بهار؟”
ای بهار باغ دل ها ای عزیز!
بر زمین عطر شکفتن را بریز
غنچه ها چشم انتظارت مانده اند
روز و شب شعر فرج را خوانده اند
محمد عزیزی ( نسیم)
@khodaye_khabir
#غائب_حاضر
???
بر چهره پر ز نور مهدی صلوات / بر جان و دل صبور مهدی صلوات
تا امر فرج شود مهیا بفرست / بهر فرج و ظهور مهدی صلوات . . .
ولادت امام زمان (عج) مبارک باد
#غائب_حاضر
حضرت آية اللّه سيّد محمّدحسين حسيني تهراني در كتاب معادشناسي خود مي نويسد: از شخص موثّقي شنيدم كه مي گفت : روزي يكي از معمّمين براي عيادت مرحوم علاّمه اميني در منزل موقّت ايشان كه در منطقه پيچ شميران تهران بود رفته بود. علاّمه اميني (ره) سخت مريض و به پشت خوابيده بودند.
آن شخص ضمن احوالپرسي و صحبت از آقا سؤ ال كرده بود: اگر انسان به حضرت عبّاس عليه السلام علاقه و محبّت نداشته باشد به ايمان او صدمه مي خورد؟ علاّمه متغيّر شده و با آن حال نقاهت نشستند و گفتند: به حضرت ابوالفضل عليه السلام كه سهل است . اگر به بند كفش من كه نوكري از نوكران حضرت ابوالفضلم علاقه و محبّت نداشته باشد از اين جهت كه نوكرم واللّه به رو در آتش خواهد افتاد
—————–
داستانهايي از علما/عليرضا حاتمي
@khodaye_khabir
فرزند على حیدر کرار ابوالفضل
و ز حلم و ادب سَرْوَرِ اخیار ابوالفضل
اى ماه بنى هاشم و مصداق فتوت
گشتى پدر فضل به ادوار، ابوالفضل
@khodaye_khabir
تقي صالح مرحوم محمد رحيم اسماعيل بيگ كه در توسل به اهلبيت و علاقه قلبي به حضرت سيدالشهداء عليه السلام كم نظير و از اين باب رحمت بركات صوري و معنوي نصيبش شده و در رمضان 87 به رحمت حق واصل شده نقل نمود كه در شش سالگي مبتلا به درد چشم و تا سه سال گرفتار بوده و عاقبت از هر دو چشم كور گرديد در ماه محرم ايام عاشورا در منزل دائي بزرگوارش مرحوم حاج محمد تقي اسماعيل بيگ روضه خواني بود و چون هوا گرم بود شربت خنك به مردم مي دادند گفت از دائي خود خواهش كردم كه من به مردم شربت دهم ، فرمود تو چشم نداري و نمي تواني ، گفتم يك نفر چشم دار همراه من كنيد تا مرا ياري دهد قبول فرموده و من با كمك خودش مقداري به مردم شربت دادم . در اين اثناء، مرحوم معين الشريعه اصطهباناتي منبر رفته و روضه حضرت زينب (س) را مي خواند و من سخت متاثر و گريان شدم تا اينكه از خود بي خود شدم ، در آن حال ، مجللّه اي كه دانستم حضرت زينب (س) است دست مبارك بر دو چشم من كشيد و فرمود خوب شدي و ديگر چشم درد نمي گيري . پس چشم گشودم اهل مجلس را ديدم ، شاد و فرحناك خدمت دائي خود دويدم تمام اهل مجلس منقلب و اطراف مرا گرفتند، به امر دائي ام مرا در اطاقي برده ومردم را متفرق نمودند و نيز نقل نمود كه در چند سال قبل مشغول آزمايش بودم و غافل بودم از اين كه نزديكم ظرف پر از الكل است كبريت را روشن نموده ناگاه الكل مشتعل شد وتمام بدن از سر تا پا را آتش زد مگر چشمانم را. چند ماه در مريض خانه مشغول معالجه بودم از من مي پرسيدند چه شده كه چشمت سالم مانده ، گفتم عطاي حسين عليه السلام است و وعده فرمودند كه تا آخر عمر چشمم درد نگيرد.
—————
داستانهاي شگفت/آيت الله دستغيب
@khodaye_khabir
???
حسين سلطان عشق،عباس ساقي عشق،زينب شاهد عشق و سجاد راوي عشق. کاروان عشق در راه است و خود “عشق” نيمه شعبان خواهد آمد…اعياد شعبانيه مبارک
@khodaye_khabir
?❤️???❤️???❤️
زنی پسرش به سفر دوری رفته بود و ماه ها بود که از او خبری نداشت. بنابراین زن دعا می کرد که او سالم به خانه بازگردد. این زن هر روز به تعداد اعضاء خانوادهاش نان می پخت و همیشه یک نان اضافه هم می پخت و پشت پنجره می گذاشت تا رهگذری گرسنه که از آنجا میگذشت نان را بردارد.
هر روز مردی گوژپشت از آنجا می گذشت و نان را بر می داشت و به جای آنکه از او تشکر کند می گفت: «هر کار پلیدی که بکنید با شما می ماند و هر کار نیکی که انجام دهید به شما بازمی گردد.» این ماجرا هر روز ادامه داشت تا اینکه زن از گفته های مرد گوژپشت ناراحت و رنجیده شد. او به خود گفت: او نه تنها تشکر نمی کند بلکه هر روز این جمله ها را به زبان میآورد. نمیدانم منظورش چیست؟
یک روز که زن از گفتههای مرد گوژپشت کاملا به تنگ آمده بود تصمیم گرفت از شر او خلاص شود بنابراین نان او را زهرآلود کرد و آن را با دست های لرزان پشت پنجره گذاشت، اما ناگهان به خود گفت: این چه کاری است که می کنم؟ بلافاصله نان را برداشت و در تنور انداخت و نان دیگری برای مرد گوژپشت پخت. مرد مثل هر روز آمد و نان را برداشت و حرف های معمول خود را تکرار کرد و به راه خود رفت.
آن شب در خانه پیر زن به صدا در آمد. وقتی که زن در را باز کرد، فرزندش را دید که نحیف و خمیده با لباس هایی پاره پشت در ایستاده بود. او گرسنه، تشنه و خسته بود در حالی که به مادرش نگاه میکرد، گفت:
مادر اگر این معجزه نشده بود نمی توانستم خودم را به شما برسانم. در چند فرسنگی اینجا چنان گرسنه و ضعیف شده بودم که داشتم از هوش میرفتم. ناگهان رهگذری گوژپشت را دیدم که به سراغم آمد. او لقمهای غذا خواستم و او یک نان به من داد و گفت:«این تنها چیزی است که من هر روز می خورم امروز آن را به تو می دهم زیرا که تو بیش از من به آن احتیاج داری »
وقتی که مادر این ماجرا را شنید رنگ از چهرهاش پرید. به یاد آورد که ابتدا نان زهرآلودی برای مرد گوژ پشت پخته بود و اگر به ندای وجدانش گوش نکرده بود و نان دیگری برای او نپخته بود، فرزندش نان زهرآلود را می خورد. به این ترتیب بود که آن زن معنای سخنان روزانه مرد گوژپشت را دریافت: هر کار پلیدی که انجام می دهیم با ما می ماند و نیکی هایی که انجام می دهیم به ما باز می گردند
@khodaye_khabir
?????
امام على عليه السلام فرمودند:
روزه ماه شعبان، وسواس دل و پريشانى هاى جان را از بين مى برد.
الخصال، ص 612
ماه مبارك شعبان مبارك.
?????
@khodaye_khabir
????
ایمان درختی است که در سرزمین دل می روید و عمل نیک، میوه های شیرین این شجره است. توبه از گناه که حاکی از یک نوع شایستگی خاص برای رحمت حق است، سبب می شود که درهای مغفرت و آمرزش به روی انسان بازگردد و در نتیجه برگ های سیاه پرونده فرد توبه کار حذف گردیده و به حکم، عمل صالحا که تنها حسنات و کارهای نیک او در آن جا ثبت شود.
در واقع یکی از نعمت های بزرگ الهی نسبت به بندگان خود این است که راه بازگشت را به روی بندگان خود بازگذارد و خود را توّاب و توبه پذیر معرفی کرده است.
به معنای دیگر، پرونده این شخص را تنها برگ های سیاه که حاکی از آلودگی او بود تشکیل می داد ولی وقتی به سوی خدا بازگشت و به خدای یگانه ایمان آورد و اعمال نیک انجام داد ، برگ های سفید و زرینی در کنار برگ های سیاه قرار می گیرد ولی چون نتیجه توبه، پاک سازی محیط روح و نادیده گرفتن قسمت های سیاه پرونده زندگی است ، قطعاً اوراق سیاه از آن حذف می گردد و تنها برگ های زرین به جا می ماند؛ فَأُوْلَئِكَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا ، مگر آن کسانی که از گناه توبه کنند و عمل صالح به جای آرند، پس خدا گناهان آنها را بدل به حسنات گرداند، و خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است. 70/ فرقان
برروی زمین و آسمان ها و کرات
در بین مناجات و تمام کلمات
زیبا تر از این دعا ندیده است کسی
بر خاتم انبیاء محمد صلوات
???كفش وصلهدار ???
سپاهيان امام علي (ع) از كوفه بيرون آمده بودند و براي سركوبي آتش افروزان جنگ، به سوي بصره حركت ميكردند، سپاهيان به محل «ذي قار» نزديك بصره رسيدند.
در آنجا براي رفع خستگي و آمادهسازي خود، توقف كردند، عبدالله بن عباس ميگويد: من نيز از سپاهيان بودم و به حضور علي (ع) آمدم، ديدم مشغول وصله كردن كفش خويش ميباشد. (آري امير و رئيس و فرماندهي كل قوا خودش، كفش خويش را وصله ميكرد).
به من فرمود: «اين كفش، چقدر قيمت دارد؟»
گفتم: «قيمتي ندارد».
فرمود: «سوگند به خدا همين كفش بيارزش براي من دوست داشتنيتر از رياست و حكومت بر شما ميباشد، مگر آنكه بتوانم با اين حكومت، حقي را زنده كنم و باطلي را نابود نمايم» سپس برخاست و براي مردم سخنراني كرد، در اين سخنراني از جمله فرمود:
سوگند به خدا، من در عصر پيامبر (ص) به دنبال لشكر اسلام بودم و آنها را به پيشروي حركت ميدادم، تا باطل به كلي عقب نشست و حق آشكار شد و در اين راه هرگز اظهار ضعف نكردم و نترسيدم، اكنون نيز همين هدف را تعقيب ميكنم».
??????
قَالَ علی عليهالسلام
اَلْعِلْمُ وِرَاثَةٌ كَرِيمَةٌ
وَ اَلْآدَابُ حُلَلٌ مُجَدَّدَةٌ
وَ اَلْفِكْرُ مِرْآةٌ صَافِيَةٌ
حضرت علی (ع) فرمود:دانش،ميراثى گرانبها
و آداب،زيورهاى هميشه تازه
و انديشه،آيينهاى شفّاف است
حكمت 5، نهج البلاغه