خبیر

حضرت آية اللّه سيّد محمّدحسين حسيني تهراني در كتاب معادشناسي خود مي نويسد: از شخص موثّقي شنيدم كه مي گفت : روزي يكي از معمّمين براي عيادت مرحوم علاّمه اميني در منزل موقّت ايشان كه در منطقه پيچ شميران تهران بود رفته بود. علاّمه اميني (ره) سخت مريض و به پشت خوابيده بودند.
آن شخص ضمن احوالپرسي و صحبت از آقا سؤ ال كرده بود: اگر انسان به حضرت عبّاس عليه السلام علاقه و محبّت نداشته باشد به ايمان او صدمه مي خورد؟ علاّمه متغيّر شده و با آن حال نقاهت نشستند و گفتند: به حضرت ابوالفضل عليه السلام كه سهل است . اگر به بند كفش من كه نوكري از نوكران حضرت ابوالفضلم علاقه و محبّت نداشته باشد از اين جهت كه نوكرم واللّه به رو در آتش خواهد افتاد
—————–
داستانهايي از علما/عليرضا حاتمي
@khodaye_khabir