خبیر

کسی که پای ضریعت دخیل می بندد

دخیل را بر پر جبرییل می بندد

طلا ز خاک در کوی تو محک خورده است

کنار سفره ی تو آب هم نمک خورده است

برای وصف قم از رود نیل باید گفت

غزل ، قصیده نه بحر طویل باید گفت