خبیر

نگاهی گذرا بر زندگینامه حضرت معصومه (س)
حضرت فاطمه معصومه (س) در روز اول ذیقعده سال 173 هجری، در شهر مدینه چشم به جهان گشود. این بانوی بزرگوار، از همان آغاز، در محیطی پرورش یافت که پدر و مادر و فرزندان، همه به فضایل اخلاقی آراسته بودند. عبادت و زهد، پارسایی و تقوا، راستگویی و بردباری، استقامت در برابر ناملایمات، بخشندگی و پاکدامنی و نیز یاد خدا، از صفات برجسته این خاندان پاک سیرت و نیکو سرشت به شمار می رفت. پدران این خاندان، همه برگزیدگان و پیشوایان هدایت، گوهرهای تابناک امامت و سکان داران کشتی انسانیت بودند.
حضرت معصومه (س) سرچشمه دانش
حضرت معصومه (س) در خاندانی که سرچشمه علم و تقوا و فضایل اخلاقی بود، پرورش یافت. پس از آنکه پدر بزرگوار آن بانوی گرامی به شهادت رسید، فرزند ارجمند آن امام، یعنی حضرت رضا (ع) عهده دار امر تعلیم و تربیت خواهران و برادران خود شد و مخارج آنان را نیز بر عهده گرفت. در اثر توجهات زیاد آن حضرت، هر یک از فرزندان امام کاظم (ع) به مقامی والا دست یافتند و زبانزد همگان گشتند. ابن صباغ ملکی در این باره میگوید: ؟هر یک از فرزندان ابی الحسن موسی معروف به کاظم، فضیلتی مشهور دارد؟. بدون تردید بعد از حضرت رضا (ع) در میان فرزندان امام کاظم (ع)، حضرت معصومه (س) از نظر علمی و اخلاقی، والامقام ترین آنان است.

ادامه »

انتظار امری است که شیعیان در زمان غیبت امام دوازدهم خود مهدی[۱]، باید به آن پایدار باشند. به این معنا که باید منتظر ظهور امام زمان باشند و این را از یاد نبرند و هر لحظه به یاد او باشند. تا جایی که یکی از شرط‌ های پذیرفته‌شدن اعمال شیعیان انتظار فرج امام زمان است.[۲][۳]

در کتب شیعه انتظار را به یک حالت قلبی و نفسانی تعریف کرده‌اند که:

معنای انتظار عبارت است از یک حالت قلبی و روحی که از آماده شدن برای چیزی که در انتظارش هستی، بر می‌آید… پس هر قدر انتظار شدیدتر باشد، آماده شدن هم بیشتر می‌شود. آیا نمی‌بینی که وقتی مسافری داشه باشی که منتظر آمدنش هستی، هر چه زمان آمدنش نزدیکتر شود، آمادگی تو هم برای این امر بیشتر می‌شود.[۴]

جدا از این‌که انتظار امری واجب است، پاداش و مقام‌هایی برای افراد منتظر در نظر گرفته شده‌است. امام اول شیعیان، پاداش منتظر را بدین گونه بیان می‌کند:

منتظر امر (ظهور) ما همچون کسی است که در راه خدا در خون خود دست و پا می‌زند.[۵]

1-شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، جلد ۲، صفحه ۳۷۷، باب ۳۶، حدیث ۱
2-شیخ کلینی، اصول کافی، کتاب الایمان و الکفر، باب دعائم الاسلام، حدیث ۱۳
3-غیبت نعمانی، باب ۱۱، حدیث ۱۶
4-مکیال المکارم، جلد ۲، صفحه ۱۵۲، باب ۸
5-خصال، حدیث ۴۰۰، صفحه625

پی نوشت:https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B8%D8%A7%D8%B1